Kristin Stobbink “Put your mask on” 2020
In de stilte en exclusiviteit van onze eigen woning keken wij in april van 2020 naar de tv. Het bewustzijn sloop binnen dat onze gewoontes, wijze van leven en hoe wij met elkaar omgaan diende te/ ging veranderen. Hoe vaak zit ik eigenlijk aan mijn gezicht? Raak ik dan ook mijn mond aan? Hoeveel mensen heb ik eigenlijk vandaag ontmoet? Mag ik dit weekend nog wel naar mijn ouders toe?
Ook Kristin Stobbink zat ineens dagen thuis, ze keek naar de tv en door het raam naar buiten. Ze bestelde witte katoen. “Toch ook maar eens een mondkapje maken” nam zij zichzelf voor. Misschien moeten we allemaal morgen wel met een mondkapje op naar buiten? Een mondkapje, hoe ziet dat er eigenlijk uit? Moet daar nog een filter in en zou ik dat kunnen kopen ergens? Is er een grote kans dat ik ziek wordt? Wie ken ik eigenlijk met gezondheidsproblemen, waar wonen die? Is dat al een rood gebied? Hoeveel zieke mensen zijn daar?
Terwijl Stobbink in de winkel staat om af te rekenen spreekt ze een wat angstige kassamedewerkster. Zij vertelde dat ze mantelzorger is en deze baan noodzakelijk is voor hun inkomen, ze kijkt met treurige ogen. “Mijn man zou het niet overleven als ik hem besmet met Corona”.
Een week werd maanden en de witte katoen, gekocht met de intentie om mondkapjes te maken, veranderde in een beeltenis, een portret.
Wanneer er gekeken word naar Stobbink ’s werk, starend in de menselijke ogen. De levendige ogen kijken soms vertrouwd, geschrokken of verzonken in vergetelheid. Onder de ogen bevind zich een gestileerde vorm, beperkt tot de vorm van een gezichtsmasker. Een opvallende gestileerde, abstracte vorm van een linosnede met een egale donkerblauwe kleur. Achter de linosnede gaat een schim schuil van Chinese inkt. De Chinese inkt heeft de eigenschap uit te lopen, het vertakt, vervaagd, verkleurd en zoekt zijn eigen weg. Chinese inkt verandert in de verschillende stadia van het droogproces en zou kunnen worden omschreven als een zeer eigenzinnig en organisch materiaal. Een materiaal dat zijn eigen weg zoekt en bepaald. Ook uit de serie van Stobbink is dit gebleken, zo is er geen weergave hetzelfde en is de maker in de vormende fase meer een regulerende omstander.
De Chinese inkt vertegenwoordigd het virus, een onzichtbare mist die blijft dansen in een ruimte en stiekem ontsnapt. De mondmaskers vertegenwoordigen de bron van het Corona virus, de wilde dieren die in China op de zwarte markt worden verkocht. Het betreft in deze weergave een schildpad, uil, wilde kat en een schubdier. De Chinese inkt is afkomstig uit Mainland China, gekocht door Stobbink zelf toen zij tijdens haar Minor van haar studie in 2012 door China reisde. De naamzegel die Stobbink heeft laten maken is niet een Japanse naamzegel maar een Chinese in het Mandarijn.
Deze werken zijn aangevuld met een handgedrukt en gesigneerd certificaat dat bevestigd is op de achterkant van het werk.
Witte katoen, aquarel met Chinese inkt, linosnede, Chinese naamzegel, houten paneel.
Kristin Stobbink Prenten 